Պատերազմից հինգ տարի անց դեռ հայ զինվորների մասունքներ ենք հանձնում հողին․ Գևորգ և Գոռ Հովհաննիսյան եղբայրներն են

… Ուշադիր նայեք այս լուսավոր տղաների դեմքերին։ Իրենք ա’յն հերոսներն են, ովքեր ևս մնացին հավերժ դիրքապահ։ Իրենք ա’յն հերոսներն են, որոնց ընտանիքը հինգը տարի շարունակ` ամեն վայրկյան հրաշքի էր սպասում…որ վերադառնալու են…
Վերադարձան հերոսացած` Արցախի դրոշն ու Եռագույնը հավիտյան գրկած։
…Մեր պատերազմը շարունակվում է։ Եվ հինգ տարի անց դեռ հայ զինվորների մասունքներ ենք հանձնում Հայոց հողին։
…Արցախյան 44-օրյա պատերազմից 5 տարի անց գտնվել և ԴՆԹ հետազոտության միջոցով նույնականացվել են հանուն հայրենիքի հերոսաբար ընկած եղբայրներ Գևորգ և Գոռ Հովհաննիսյանների մարմինները։
Սիսիանի համայնքապետարանի էջից տեղեկանում ենք, որ Գևորգ և Գոռ Հովհաննիսյանների հոգեհանգիստը տեղի է ունենալու այսօր` փետրվարի 16-ին` ժամը 17։00-ից 20։00-ը, Սիսիանի Սուրբ Գրիգոր Լուսավորիչ եկեղեցում։ Հուղարկավորությունը կլինի փետրվարի 17-ին` ժամը 13։00-ին, Սիսիանի քաղաքային պանթեոնում։
…Վաղը Հայոց հողը իր գիրկը կառնի ևս երկու քաջորդիների` ծնված Սյունյաց աշխարհում։ Իմ մտքում դարձյալ Սյունյաց աշխարհում ծնված հերոս` Արցախյան ազատամարտիկ , բանաստեղծ Աղվան Մինադյանի բանաստեղծության տողերն են, որը նա գրել է մարտի դաշտում , և այն դարձել է պատերազմի ցավի խտացում։ Այսպես կարող էր գրել միայն մարտի դաշտում կյանքը տվող ազատամարտիկ Պոետը …
<<Կարմիր դագաղով անիծյալ կյանքն են տանում թաղելու Երբ վերջալույսի կրակվող աչքը ելնում է սեղան, Եվ որտեղ որ է՝ երկինքը հիմա թատրոն է տալու, Մարդիկ ոռնում են մենակ մնացած գայլերի նման.- Կարմիր դագաղով երազ ու սեր են տանում թաղելու։ Հորիզոնները վառվեցին կրքից՝ վայրենի ու խենթ, Մութը ցրվում է՝ քարանձավներում իր վիշտը լալու, Մարդիկ մենակ են ցավի ու թախծի թաց տրտմության հետ.- Կարմիր դագաղով թախիծ ու սեր են տանում թաղելու։ Արյունոտ կեսօր, հրդեհվեց կյանքի ամայության մեջ, Շուրջը ալիքվեց՝ Թանատոսի սև ստվերին հլու, Գեղեցկությունը մեռավ մահացող թաց աչքերի մեջ.- Կարմիր դագաղով կյանք ու իղձեր են տանում թաղելու։ Արշալույսները լուռ խարխափում են մայրամուտի մեջ, Այսօրվա օրը ո՞ւմ թարթիչներն է արցունքոտելու, Մարդիկ վշտի մեջ կանգնել են մենակ.- Կարմիր դագաղով սիրտ ու կրակ են տանում թաղելու։ Օրը էլ չունի ժամ ու ժամանակ՝ հաշված է ժամը, Երկինքը տարավ արևին ուրիշ հողում վառելու, Մարդկանց թողել են վախից դողալու մահվան սև վարակ.- Կարմիր դագաղով հառաչ ու լաց են տանում թաղելու։ Աղվան Մինասյան>>։

…Մեր ազատամարտիկներից ոչ ոք երբևէ չէր պատկերացնի, որ իրենց ազատագրած սրբազան Հողը մի օր` հակահայ մի խմբակ դավադրաբար հանձնելու է թշնամուն։
Մեր եղբայրները ևս չիմացան, որ… իրենց պահած Հողը դավադրաբար հանձնվել է և կռվում էին մինչև սրտի վերջին զարկը… Եվ թող ոչ մի ապազգային ու հակահայ տեսակ չկարծի, թե մեր եղբայրների ընդհատված թռիչքը մնալու է անպատասխան։ Նրանց պատմական դատը տեսնելու ենք …Իսկ յուրաքանչյուր քաջորդու կերպարն ու անունը ապրելու է մեր մեջ և դաստիարակելու է վրիժառու ու պահանջատեր սերունդներ։ Մենք դա իրենց խոստանում ենք…
Բոլորիս խոնարհում ձեզ , Գոռ և Գևորգ Հովհաննիսյաններ։
Ձեր անկատար երազանքների ու մեզնից խլված Հայրենիքի համար պատասխան տալու ժամը գալու է…
Հասմիկ Պողոսյան