Ուսումնական տարեսկզբից օրեր առաջ ԿԳՄՍ նախարարը տեղեկացրեց, որ Հայաստանի պետական տնտեսագիտական համալսարանի ռեկտորի ԺՊ Ռուբեն Հայրապետյանը հրաժարական է տվել բուհում ստեղծված իրավիճակի և իր դոկտորական ատենախոսության հետ կապված սկանդալի պատճառով… Որքան հասկանում եմ, ի տարբերություն ոմանց, պարոն Հայրապետյանը պարկեշտ անձնավորություն է և աթոռից կառչած չէր…
Հետաքրքիր է, իսկ ինչու՞ պարոն Արայիկ Հարությունյանը նույնաբովանդակ հանդիպում չի ունենում Շիրակի պետհամալսարանի ռեկտորի ԺՊ Երվանդ Սերոբյանի հետ, որը նախկին ռեկտոր Սահակ Մինասյանի ֆան-ակումբի ակտիվ անդամներից է, նրա հանցակիցը շատ ապօրինություններում… Մեկ տարի ղեկավարելով բուհը` պարոն Սերոբյանը ապացուցեց, որ բացարձակ չի հասկանում բուհի կառավարումից, բայց յուրահատուկ ձևով սրում է բուհի աշխատակիցների միջև միջանձնային հարաբերությունները, շարունակում է իրեն դատավոր զգալ՝ ցեխ շպրտելով մարդկանց կենսագրության վրա և մեկ տարի շարունակ, իր “ուսուցչի” պաշտոնից հեռանալուց հետո, նույն ոճով ղեկավարում է բուհը, բարեկամներին տեղավորում համալսարանում…
Պարոն Սերոբյանի որոշ յուրայիններ՝ հատկապես մի քանի ամբիոնների վարիչներ, ըստ ցանկության են ժամանում աշխատանքի, որը “չի նկատվում” ռեկտորի ԺՊ-ի կողմից, սակայն Երվանդ Սերոբյանը շատ է սիրում ուրիշների անուններն անհարկի շահարկել, որի պատասխանն իրեն ուշացնել չի տա…
Հավելեմ նաև, որ պարոն Սերոբյանի անգործության վերաբերյալ քրեական գործ է հարուցված և ընթանում է նախաքննություն, ինչի պատճառով էլ դեռ չեմ կարող մանրամասն ներկայացնել դասախոս Երվանդ Սերոբյանի գործունեության հետ կապված սկանդալային և խայտառակ պատմությունը…
Պարոն Սերոբյանի գործունեության բացասական գնահատականի մասին նշվել է նախարար Հարությունյանին ուղղված ՇՊՀ-ի գիտական խորհրդի կոչի մեջ, որտեղ բուհի խնդիրները ներկայացվել են որպես վատ ղեկավարման հետևանք…
Մի՞թե ԿԳՄՍ նախարար Արայիկ Հարությունյանն այս ամենից տեղյակ չէ, թե քանի որ ՇՊՀ-ն մարզային բուհ է, կարելի է նրա խնդիրներին մատների արանքից նայել և չվիրավորել որոշ մտերիմների, ովքեր կանգնած են Սերոբյան Երվանդի թիկունքին…
Գագիկ Համբարյան